قرص ویتامین ث جوشان 1000 میلی گرمی

مقدار مصرف:
روزانه یک عدد قرص در یک لیوان آب حل کرده و پس از انحلال کامل میل نمایید.

هشدارها و احتیاط:
- در صورت داشتن سابقه حساسيت به ويتامين ث (اسيد آسكوربيك)، غذاها و همچنین سابقه داشتن سنگ كليه، قبل از مصرف با پزشك یا داروساز خود مشورت كنيد​​​​​​​​​​​​​​.
- در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد و دور از رطوبت نگهداری شود.
- بیش از 2000 میلی گرم ویتامین C در روز مصرف نگردد. 

بسته بندی:
قرص جوشان ویتامین ث 1000 میلی گرمی SamVit Eff Plus در بسته بندی 20 عددی با طعم مطلوب پرتقال در دسترس می باشد.

ویتامین C که به نام اسید ال اسکوربیک نیز شناخته می شود، یک ویتامین محلول در آب است که به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد، به برخی دیگر اضافه می شود و به عنوان یک مکمل غذایی در دسترس است. انسان برخلاف اکثر حیوانات قادر به سنتز ویتامین C نیست، بنابراین این ویتامین یک جزء ضروری رژیم غذایی است.

ویتامین C برای بیوسنتز کلاژن، ال-کارنیتین و انتقال دهنده های عصبی خاص مورد نیاز است. ویتامین C همچنین در متابولیسم پروتئین نقش دارد. کلاژن جزء ضروری بافت همبند است که نقش حیاتی در بهبود زخم دارد. ویتامین C همچنین یک آنتی اکسیدان فیزیولوژیکی مهم است و نشان داده شده است که سایر آنتی اکسیدان ها را در بدن بازسازی می کند، از جمله آلفا توکوفرول (ویتامین E).

تحقیقات نشان داده است که ویتامین C، با محدود کردن اثرات مخرب رادیکال‌های آزاد از طریق فعالیت آنتی‌اکسیدانی‌اش، ممکن است به پیشگیری یا تأخیر در ایجاد برخی سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی عروقی و سایر بیماری‌هایی که استرس اکسیداتیو در آنها نقشی دارد کمک کند.

ویتامین C علاوه بر عملکردهای بیوسنتزی و آنتی اکسیدانی، نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی ایفا می کند و جذب آهن غیرهم را بهبود می بخشد. 
این نوع آهن شکل آهن موجود در غذاهای گیاهی است. دریافت ناکافی ویتامین C باعث ایجاد اسکوربوت می شود که با خستگی یا بی حالی، ضعف گسترده بافت همبند و شکنندگی مویرگ ها مشخص می شود.

مزایای ویتامین ث SamVit Eff Plus:
-        عدم استفاده از شکر بعنوان شیرین کننده
-       عدم استفاده از رنگ مصنوعی
-       عدم استفاده از ساخارین و آسپارتام
-       حاوی ویتامین B2
​​​​​​​

مکمل های تغذیه ای

مکمل‌ها معمولاً حاوی ویتامین C به شکل اسید اسکوربیک هستند که دارای قابلیت دسترسی زیستی برابر با اسید اسکوربیک طبیعی در مواد غذایی مانند آب پرتقال و کلم بروکلی است. اشکال دیگر مکمل‌های ویتامین C شامل آسکوربات سدیم است. کلسیم آسکوربات؛ سایر آسکوربات های معدنی؛ اسید اسکوربیک با بیوفلاونوئیدها؛ و محصولات ترکیبی، مانند Ester-C®، که حاوی آسکوربات کلسیم، دهیدروآسکوربات، کلسیم ترئونات، زایلونات و لیکسونات است. مطالعات انجام شده نشان داده است که هیچ تفاوتی در سطح پلاسما ویتامین C یا دفع ادراری ویتامین C در بین سه منبع مختلف ویتامین C: اسید اسکوربیک، Ester-C®، و اسید اسکوربیک با بیوفلاونوئیدها وجود ندارد.
این یافته ها، همچنین هزینه نسبتاً پایین اسید اسکوربیک، محققان را به این نتیجه رساند که آسکوربیک اسید ساده منبع ترجیحی ویتامین C مکمل می باشد.

علائم کمبود ویتامین C

کمبود حاد ویتامین C منجر به اسکوروی شود. جدول زمانی برای ایجاد اسکوروی بسته به ذخایر ویتامین C در بدن متفاوت است، اما علائم ممکن است در عرض 1 ماه از مصرف کم یا عدم مصرف ویتامین C (زیر 10 میلی گرم در روز) ظاهر شود. علائم اولیه می تواند شامل خستگی (احتمالاً نتیجه اختلال در بیوسنتز کارنیتین)، ضعف و التهاب لثه باشد. 
با پیشرفت کمبود ویتامین C، سنتز کلاژن مختل می‌شود و بافت‌های همبند ضعیف می‌شوند و باعث ایجاد کبودی و خون مردگی پوست، ایجاد نقطه های قرمز روی پوست، درد مفاصل، تاخیر در بهبود زخمها، شاخی شدن پوست و خشکی و شکنندگی مو می‌شود.
علائم دیگر اسکوروی عبارتند از افسردگی و همچنین تورم، خونریزی لثه و لق شدن یا از دست دادن دندان ها به دلیل شکنندگی بافت و مویرگ ها. کم خونی ناشی از فقر آهن نیز می تواند به دلیل افزایش خونریزی و کاهش جذب آهن غیرهم به دلیل مصرف کم ویتامین رخ دهد. در کودکان، بیماری استخوان ممکن است وجود داشته باشد. در صورت عدم درمان، اسکوروی کشنده است.
تا پایان قرن هجدهم، بسیاری از ملوانانی که در سفرهای طولانی اقیانوسی، بدلیل دریافت ناکافی یا عدم دریافت ویتامین C، به بیماری اسکوروی مبتلا شدند یا جان خود را از دست دادند. در اواسط دهه 1700، سر جیمز لیند، جراح نیروی دریایی بریتانیا، آزمایش‌هایی انجام داد و تشخیص داد که خوردن آب مرکبات می‌تواند اسکوروی را درمان کند، اگر چه دانشمندان تا سال 1932 ثابت نکردند که اسید آسکوربیک جزء فعال است. امروزه کمبود ویتامین C و اسکوروی در کشورهای توسعه یافته نادر است. 

علائم کمبود آشکار تنها زمانی رخ می دهد که مصرف ویتامین C به مدت چندین هفته به کمتر از 10 میلی گرم در روز برسد.
کمبود ویتامین C در کشورهای توسعه یافته غیرمعمول است، اما همچنان در افرادی که تنوع غذایی محدودی دارند، ممکن است رخ دهد.

گروه های در معرض خطر کمبود ویتامین C

سیگاری ها 
مطالعات به طور مداوم نشان می دهد که افراد سیگاری سطح ویتامین C پلاسما و لکوسیت کمتری نسبت به افراد غیرسیگاری دارند که تا حدی به دلیل افزایش استرس اکسیداتیو است. به همین دلیل، انستیتو پزشکی به این نتیجه رسید که افراد سیگاری به 35 میلی گرم بیشتر ویتامین C در روز نسبت به افراد غیرسیگاری نیاز دارند.
قرار گرفتن در معرض دود افراد سیگاری نیز سطح ویتامین C را کاهش می دهد. اگرچه انستیتو پزشکی قادر به ایجاد یک نیاز خاص به ویتامین C برای افراد غیرسیگاری که به طور منظم در معرض دود سیگار هستند، نبود، این افراد باید اطمینان حاصل کنند که مصرف روزانه توصیه شده (RDA) برای ویتامین C را برآورده می کنند.

شیرخوارانی که با شیر جوشیده تغذیه می شوند
اکثر نوزادان در کشورهای توسعه یافته با شیر مادر و یا شیر خشک تغذیه می شوند که هر دو مقدار کافی ویتامین C را تامین می کنند.
به دلایل بسیاری، تغذیه نوزادان با شیر گاو جوشیده توصیه نمی شود. این عمل می تواند باعث کمبود ویتامین C شود، زیرا شیر گاو به طور طبیعی ویتامین C بسیار کمی دارد و گرما می تواند ویتامین C را از بین ببرد.

افرادی با تنوع غذایی محدود
اگرچه میوه ها و سبزیجات بهترین منابع ویتامین C هستند، اما بسیاری از غذاهای دیگر دارای مقادیر کمی از این ماده مغذی هستند. بنابراین، از طریق یک رژیم غذایی متنوع، اکثر افراد باید بتوانند ویتامین C مورد نیاز روزانه خود را تامین کنند یا حداقل به اندازه کافی برای جلوگیری از اسکوروی به دست آورند. افرادی که تنوع غذایی محدودی دارند - از جمله برخی افراد مسن و فقیر، افرادی که از الکل یا مواد مخدر سوء استفاده می کنند؛ معتادین مواد غذایی؛ افراد مبتلا به بیماری روانی؛ و گاهی اوقات، کودکان - ممکن است ویتامین C کافی دریافت نکنند.

افراد مبتلا به سوء جذب و برخی بیماری های مزمن
برخی از شرایط پزشکی می توانند جذب ویتامین C را کاهش دهند و یا میزان مورد نیاز بدن را افزایش دهند. افراد مبتلا به سوء جذب شدید روده و برخی از بیماران سرطانی ممکن است در معرض خطر کمبود ویتامین C باشند.
غلظت کم ویتامین C نیز می تواند در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی در مرحله نهایی تحت همودیالیز مزمن رخ دهد.​​​​​​​